Praca dedykowana jest leszczyńskiemu fotografowi i  konstruktorowi, Ottomarowi Anschützowi, którego prace, obok doświadczeń m.in. Edwarda Muybridge’s i Étienne-Jules Marey’a przyczyniły się do powstania kinematografii. Anschütz, wynalazłszy migawkę szczelinową, umożliwiającą fotografowanie z czasem ekspozycji 1/1000 sekundy, stał się pionierem zdjęć zatrzymujących ruch w niedostrzegalnych dla oka momentach (analiza wykonanych przez niego fotografii bocianów (1884) pomocna była Otto Lilienthalowi przy projektowaniu pierwszych szybowców). Anschütz był też pierwszym, któremu udało się dokonać wielkoformatowej projekcji obrazów ruchomych, i to z wykorzystaniem

wysokiej jakości fotografii.

To właśnie dzięki migawce Anschütza zdumieni mieszkańcy Leszna mogli już w 1886 roku obejrzeć pierwsze ruchome obrazy, dokładne w szczegółach i tonalności.  W tamtym okresie podobnych animacji dokonywano wiele, jednak niemal wszystkie wykorzystywały zdjęcia aranżowane o niewielkiej dokładności, które przerysowywano jeszcze na inne nośniki. Anschütz był więc mistrzem szczegółu, ale i pierwszym, który fotografował w warunkach naturalnych, zatrzymując obraz rzeczywistych zachowań ludzi i zwierząt.

O ile na tle współczesnych metod filmowania i rejestracji ruchu, wysiłki Anschütza wydawać się mogą prymitywne, obiektem fascynacji staje się już nie sam obraz, lecz metoda jego otrzymania - w tym przypadku mechanizm, maszyna. Z całą swą prostotą i jej pojmowalnością, migawka i pulsujący poprzez nią widok prowadzić mogą w obszar fascynujących, hipnotycznych obrazów.





Tarcze o średnicy 120cm, metalowy stelaż, silnik elektryczny, 120x170cm, 2012.